ریلکس سام وان سکوت ذهن و آرامش درون

عاشقانه های من با خدا: هفته اول

خدا در کنار ماست! او همه عشق است و حکمت. عاشق تر از آن است که ما را کیفر دهد و حکیم تر از آن که خطایی مرتکب شود. هر آنچه برایمان مقدر نموده، بهترین است.

هر آنچه به وقوع می پیوندد برکتی در آن نهفته است!

آیا راهی سریع تر و سهل تر از عشق برای رسیدن به خدا می توان یافت؟

این دیدگان من است که محدودیت دارد، قادر نیستم آنچه را فرا روی من قرار دارد ببینم. تنها خداست که می بیند و به آنچه خیر من است آگاهی دارد. ما همه بندگان اوییم. او هر یک از ما را همچون مادری که به یگانه فرزند خویش عشق می ورزد و حتی بیش از آن دوست می دارد. به خداوند باور داشته باشیم تا هیچ گاه دچار یاس و ناامیدی نشویم. باور داشتن یعنی تسلیم بودن، یعنی دانستن اینکه او همواره در کنار ماست.

خدا در کنار ماست

در همه حال به یاد خدا خواهم بود. در زمان کار، در خواب و در بیداری. و با قلبی سرشار از عشق و اشتیاق، چشمانی گریان و گونه هایی خیس از اشک به درگاهش اینگونه دعا کنیم:

محبوب من، دیگر زندگی بی تو را تاب نمی آورم. هر ذره ی وجودم و هر نفسم تو را می خواند. محبوب من، با من سخن بگو و خود را بر من بنما!

تنها نخواهم بود! تمامی مسیر های صعب زندگی را با ایمان، شجاعت و اعتماد کامل پشت سر خواهم گذاشت چرا که می دانم او همیشه و همه جا در کنار من است و مرا به سوی راه درست رهنمون خواهد شد! چه باک از تنهایی و سرگشتگی، آنگاه که خدا در کنار من است؟

تن پوشم ژنده و چرک آلود است اما از رحمت پروردگارم نا امید  نمی شوم. گرچه اشتباهات ما بی شمارند اما، بخشش خداوند بسی فراتر از آن است. به سان کودکی جویای مادر، نزد خداوند می روم و می گویم: مرا همین گونه که هستم بپذیر. فرصتی ده تا از نو زاده شوم و هیچگاه روی از تو بر نگردانم!

پروردگارا! خاری بیش نیستم! لیکن محبوبی دارم از گل زیباتر، خوشبوتر و لطیف تر. هر چه بیشتر در اندیشه او فرو می روم، زیباترمی شوم و به شکل او در می آیم!

خود را به تو میسپارم و بدون کمترین نگرانی در آغوش تو آرام می گیرم. پناهم باش، ای پناه بی پناهان.

خدا در کنار ماست.