ریلکس سام وان سکوت ذهن و آرامش درون

عاشقانه های من با خدا: هفته چهارم

مسیر عشق در ژرفای قلب، رازی نهفته است و آن راز، نام مبارک خداوند است. با پیمودن مسیر عشق، این راز نمایان خواهد شد. الها عشق خویش را به من بیاموز و رهایی از خود! بر من نعمتی ارزانی دار تا شباهنگام و صبحگاهان در حضور نیلوفرین تو به راز و نیاز و دعا بپردازم!

ترانه نیایش برای واصل شدن به نیلوفرین خداوند که همانا خرد محض، مسرت و آرامش جاودان است.

سه کار باید انجام داد:

1- تمرین سکوت: ورود به عمق وجود خویشتن که نور معرفت در آن نهفته است.

2- خودداری از عیب جویی: با عیب جویی از دیگران هیچ گاه نمی توان به شادی راستین در زندگی دست یافت.

3- ستایش پروردگار در تمام لحظات: در شکست و پیروزی، در شادی و غم، در آفتاب و باران، با قلبی آکنده از محبت دعا می کنم: درود بر نام مبارک پروردگار! آن کس که همواره ترانه ی نیایش را بر زبان دارد، به آرامش، و پس از آن به ادراک دست می یابد!

مسیر عشق

آن چنان که تصور می کنم ناتوان نیستم. خداوند در کنار منست، در مسیر عشق . اوست که  به من قدرت می دهد و من با این قدرت به پیش می روم! به آگاهی معنوی خویش اتکا می کنم و در دام فراموشی اسیر نخواهم شد.

جذابیت های ضعف در هر آنچه که رخ می دهد، رحمت خداوند نهفته است. گاهی احساس می کنم ضعف جسمانی نیز یک نعمت است. وقتی دچار ضعف می شویم، احساس سبکی داریم و در حقیقت از مکانی که در آن حضور فیزیکی داشته ایم به قلمرویی گذر می کنیم که در آن روح مان فرصت چشیدن طعم شیرین رحمت خداوندی را پیدا خواهد کرد، و هیچ اشتیاقی به بازگشت به عرصه قدرت و زور نخواهد داشت.

اما جسم هم نیازهای فیزیکی خاصی دارد و به همین خاطر این لحظات متبرک و شیرین به ناچار پایان می یابند و آگاهی انسان باز هم به دنیایی باز می گردد که دیرگاهی در آن جای گرفته است.