ریلکس سام وان سکوت ذهن و آرامش درون

عاشقانه های من با خدا: هفته دوازدهم

پروردگارا – هر گاه قلبم دچار ناآرامی می شود، به درون خویش فرو می روم.

در درون هر انسان، یک جایگاه مقدس برای روح، یک مرکز معنوی و یک نوای هدایتگر وجود دارد که به هنگام سکوت، قادر به شنیدن می شود. چیز های بی معنی ای که در زندگی دنیوی ام رخ می دهند به فراموشی خواهم سپرد، فراموش می کنم و می بخشم و از خود دور می سازم و به رهایی می رسم!

توکل می کنم به خدا…اگر می خواهم به موفقیت دست یابیم. بارها و بارها می توانم به نزدش بروم زیرا او هیچ گاه انسان را وا نمی گذارد! بسیاری از انسانها با شکست مواجه می شوند؛ زیرا می خواهند به تنهایی کارهایشان را به انجام رسانند در حالی که بدون یاری خداوند هیچ چیز امکان پذیر نخواهد بود.

پروردگارا! … جامه ای معنوی به من ارزانی دار. تنپوشی برای روح تا حفاظت نماید مرا از وسوسه ها و بند های دنیای فانی، اندیشه های پلید، و امیال و غرایز نفسانی.

خداوند متعال دوستدار جان های فروتن است. آن گاه که کسی اقرار به ناچیزی خود کند، خداوند او را از روح خود متبرک می سازد. چنین فردی به پرستشگاه لایزال و متحرک خداوند مبدل می گردد.

پروردگارا

نعمت فروتنی را بر من ارزانی دار. بگذار چون کودکی نوپا, به تو ایمان بیاورم, و قلبم از هر گونه غرور و شهوت زدوده شود! مصائب و مشکلات، بهترین خصیصه های انسان را در او پدیدار می سازند. پس فرار نمی کنم و با آغوش باز آنها را می پذیرم همچون یک دوست. دوستانی که آزاری برای من نخواهند داشت و حتی مرا به سوی موفقیت های بیشتر سوق می دهند.

آنگاه که به جهان آخرت می رویم، از ما نمی پرسند: اهدافت چه بوده اند؟، بلکه می پرسند : بگو چه کرده ای؟ زندگی ای که صرف تجملات و ظواهر شود چیزی جز آزار و رنج روح نیست. آرامش و سعادت، در زندگی عمیق و پر بار یافت می شود.

خداوند متعال و محبوب در اعماق جان ما حضور دارد و همیشه اینگونه ما را می خواند: ای آن که مغمومی و رنجور، ای آن که دچار گمراهی شده ای، نزد من آی تا قلب بی قرارت را به آرامش رسانم!

قلب خویش را تقدیم خدا می دارم و از او می خواهم تا موهبت خویش را بر من عطا نموده و قلبم را از هر گونه زنگاری پاک سازد.

پروردگارا……………همراهیم کن در این وانفسا